Kies ik voor een borstreconstructie of niet? Het antwoord op deze vraag hangt af van veel factoren en die zijn voor elke vrouw uniek. Soms helpt het ons om van andere vrouwen te horen welke keuze zij hebben gemaakt en waarom en vooral, hoe ze zich intussen bij die keuze voelen. We vroegen aan enkele lezeressen om hun verhaal met ons te delen. Misschien kunnen deze verhalen een hulp bieden indien je zelf voor deze beslissing staat.

 

Eenzijdige mastectomie met reconstructie

 

Wanneer je een mastectomie hebt gehad aan één borst, kan het moeilijk zijn om te beslissen of je een reconstructie wilt of niet. Rebecca heeft een eenzijdige mastectomie gehad en koos voor een borstreconstructie. Haar beslissing was weloverwogen: ze informeerde zich goed bij twee plastisch chirurgen en steungroepen in haar buurt.

 

De procedure was echter ongemakkelijker dan ze had verwacht. “De tissue expander voelde zwaar aan in mijn borst. Het was fysiek en emotioneel moeilijk. Op een bepaald moment vroeg ik me af of een mastectomie met reconstructie wel zo’n goed idee was.”

 

Rebecca moest wennen aan het resultaat. “Ik kan niet goed om met littekens. Ik vond het niet leuk om naar mijn gereconstrueerde borst kijken. Iedereen zegt me nochtans dat het resultaat heel mooi is. Ik vind het best oké.”

 

Een moeilijkheid die vaak voorkomt, is dat de natuurlijke borst niet overeenkomt met de gereconstrueerde borst. “Als je aankomt in gewicht,” legt Rebecca uit, “kan het zoutimplantaat een probleem zijn. Wanneer ik aankom, wordt mijn natuurlijke borst groter en de gereconstrueerde borst niet. Iedereen dacht dat dat me zou motiveren om mijn gewicht te behouden. Ze hadden ongelijk.”

 

Als je kiest voor een borstreconstructie is het mogelijk dat je ook na de ingreep nog enkele belangrijke beslissingen moet nemen. Rebecca legt uit waarom zij enkele jaren na haar reconstructie besloot om een borstlift te laten uitvoeren aan haar natuurlijke borst: “Ik herinner me dat mijn plastisch chirurg zei dat ik na de reconstructie een mooi decolleté kon hebben. Dat wou ik altijd al, maar mijn borsten stonden te ver uit elkaar. Bovendien heb ik altijd van nature hangende borsten gehad. En blijkbaar kunnen ze een man naar de maan sturen, maar kunnen ze geen reconstructie uitvoeren waarbij je borst effectief op je andere, hangende 47-jarige borst lijkt – maar op de borst van een 17-jarige. Het was mijn plastisch chirurg die, na mijn reconstructie, voorstelde om mijn natuurlijke borst te laten liften.”

 

Maar ook de resultaten van de borstlift waren teleurstellend. “Het was veel pijnlijker dan ik had verwacht. Er was bovendien een risico dat ik ook in die borst het gevoel zou verliezen. Ik weet niet waarom ik me dit heb laten aanpraten door die plastisch chirurg… Ik heb hem in een perfect gezonde borst laten snijden, die nadien niet eens meer leek op mijn borst. Ik had gehoopt om na de lift ‘normaal’ te zijn, wat dat ook betekent. In plaats daarvan heb ik het gevoel dat ik beide borsten heb verloren.

 

Uiteindelijk kan Rebecca zeggen dat ze wel één groot voordeel ondervindt van haar borstreconstructie en borstlift: “Als ik de zaken positief bekijk, is het wel leuk om naar de winkel te kunnen gaan zonder dat ik een beha hoef aan te doen.”

 

Eenzijdige mastectomie zonder reconstructie

 

Rose heeft een borstamputatie gehad in september 1994, waardoor ze moest beslissen of ze een borstreconstructie wou of niet. “De vraag of ik een ​​borstreconstructie wou krijgen werd mij niet gesteld tijdens mijn doktersbezoeken. Ik wist dus niet dat ik tegelijkertijd met de borstamputatie een reconstructie kon laten uitvoeren. Ik ging ervan uit dat dit sowieso op een later moment moest.”

 

Rose besloot uiteindelijk om niet terug te keren voor een tweede operatie. Haar grootste uitdagingen zijn balans en symmetrie. “Het is niet zo dat ik nu wou dat ik destijds voor een reconstructie had gekozen, maar ik moet toegeven dat ik niet leuk vind hoe ongebalanceerd mijn lichaam is. Mijn natuurlijke, resterende borst is redelijk groot, dus dit zorgt soms voor problemen.”

 

“Mijn plastisch chirurg zei me onlangs dat ik alsnog een borstreconstructie kan overwegen om mijn lichaam meer evenwicht te geven. Ik vertelde hem dat ik niet geïnteresseerd was in meer operaties. Hij legde me uit dat het niet zijn bedoeling was om mij te overtuigen, hij wilde gewoon dat ik erover nadacht. Ik heb nadien wat informatie opgezocht en gelezen over reconstructies en heb besloten dat het niets voor mij was.”

 

Intussen voelt ze zich comfortabel en goed, met één borst. “Ik denk dat de totale acceptatie door mijn man van wie ik ben, of ik nu één of twee borsten heb, heel belangrijk is geweest in mijn eigen aanvaarding van de veranderingen in mijn lichaam. Na al die jaren met één borst te leven, is het nu gewoon een deel van wie ik ben. Ik zeg graag dat, hoewel ik littekens heb als bewijs van mijn gevecht, ik de oorlog tegen borstkanker wél heb gewonnen.”

 

Ook Anne heeft een mastectomie gehad aan één zijde, zonder reconstructie achteraf. Zij is op dit moment nog niet klaar voor een borstreconstructie en voelt zich goed met haar borstprothese. Lees hier haar verhaal.

 

Bilaterale mastectomie met reconstructie

 

Pamela heeft, meer dan tien jaar geleden, een zogenaamde profylactische bilaterale subcutane borstamputatie gehad. Een subcutane borstamputatie is een huidsparende operatie waarbij de tepel intact wordt gelaten en zoveel mogelijk van de huid wordt bewaard. Pamela: “Ik was toen een jonge vrouw van in de dertig en dit type van borstamputatie, met gelijktijdige plaatsing van een prothese, was de enige optie die ik zag.”

 

Pamela had haar andere opties goed overwogen en meerdere tweede opinies gevraagd. “Uiteindelijk liet mijn plastisch chirurg me de resultaten zien van andere patiënten die de procedure hadden gehad. Mijn man, die orthopedisch chirurg is, was zeer behulpzaam bij de klinische overwegingen van mijn beslissing, maar ook op emotioneel vlak.”

 

Meer dan tien jaar later geeft Pamela toe dat ze zich destijds vooral zorgen maakte om het esthetische resultaat. “Gelukkig ben ik heel blij met het resultaat. Mensen die niet weten dat ik een mastectomie met reconstructie hebben gehad, merken het niet eens op.”

 

Bilaterale mastectomie zonder reconstructie

  

Lynne heeft oorspronkelijk een lumpectomie gehad, maar uit de resultaten bleek dat ze verdere chirurgie nodig had. Ze moest dus ook beslissen of ze een borstreconstructie wilde of niet. Ze koos ervoor geen reconstructie te laten doen.

 

“Ik heb overwogen om een reconstructie te laten doen, zodat ik twee borsten zou hebben. Dit wordt in onze samenleving als seksueel aantrekkelijker gezien, ik zou topjes met decolleté kunnen dragen, normale badpakken en normale beha’s, … Maar ik wilde geen onnodige chirurgie meer. Bij zoutimplantaten bestaat de kans dat je, naast de initiële operatie, waarschijnlijk later nog meer chirurgie nodig hebt, bijvoorbeeld wanneer er verharding optreedt, littekenweefsel ontstaat of lekkage is. De gereconstrueerde borsten zouden er niet hetzelfde uitzien als mijn natuurlijke borsten. Flapreconstructie omvat nog veel meer chirurgie en ik was niet bereid tot die pijn, de risico’s op infectie of de littekens.”

 

Reconstructie of niet: hoe beslis je?

 

Het is duidelijk: er zijn veel praktische en emotionele redenen om wel of niet voor reconstructie te kiezen. De beslissing is persoonlijk en voor elk individu anders. Er is geen “goed” of “fout”. De enige “juiste” keuze is degene die goed aanvoelt voor jou en jouw omstandigheden.